Πώς είναι να είσαι γυναίκα και να σπας τα στερεότυπα της νύχτας

Η νύχτα είναι παρεξηγημένη. Αρκετά θα έλεγε κανείς. Πόσο μάλλον για τις γυναίκες που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά σε αυτή και αντιμετωπίζονται μάλλον επιφυλακτικά από το ανδροκρατούμενο κοινό της.

Δεν είναι λίγες εκείνες οι γυναίκες, ωστόσο, που έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν, να εδραιωθούν στον τομέα της εστίασης και της διασκέδασης, ακόμη και να διακριθούν ανάμεσα στους καλύτερους του χώρου.

Μία από αυτές δέχθηκε να μας μιλήσει, να μας αφηγηθεί την εμπειρία της, να μας αποκαλύψει πώς είναι ένα συνηθισμένο 24ωρό της, να μας πει πώς αντέδρασαν οι δικοί της όταν τους ανακοίνωσε ότι θα ασχοληθεί με τη νύχτα και να μας αποδείξει ότι μία γυναίκα μπορεί να επιτύχει στη νύχτα, καταβάλλοντας μεγάλη και επίμονη προσπάθεια.

Η κυρία Έφη Κωστάκη, με εικοσάχρονη πείρα στο χώρο των δημοσίων σχέσεων στον ξενοδοχειακό τομέα και το κομμάτι της εστίασης, είναι ο άνθρωπος- κλειδί πίσω από το πολυσυζητημένο bar- restaurant Hide & Seek στο Χαλάνδρι. Μία επιτυχημένη manager που ξέρει πολύ καλά πώς να κάνει την δουλειά της και να πετυχαίνει σε αυτή, θέτοντας κάθε φορά ακόμη υψηλότερους στόχους.

Η αντίδραση των δικών της ανθρώπων στην ανακοίνωσή της ότι θα ασχοληθεί με την νύχτα, ήταν θα έλεγε κανείς, η αναμενόμενη καθώς δεν την δέχθηκαν και με τον καλύτερο τρόπο. Το σημαντικό για την ίδια, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι ο χώρος όπου εργάζεται της προσφέρει αρκετή «ασφάλεια», καθώς πρόκειται για ένα μαγαζί όπου «ο πελάτης θα έρθει για να φάει, να πιει ένα- δύο ποτά και να φύγει, χωρίς να δημιουργήσει το οποιοδήποτε πρόβλημα».

Αρχικά και η ίδια είχε την άποψη ότι είναι ταμπού για μια γυναίκα να ασχολείται με την νύχτα, ωστόσο σιγά σιγά και μιλώντας πάντα σύμφωνα με τα προσωπικά της βιώματα, ανακάλυψε πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Κι αυτό ίσως γιατί βρίσκεται στο χώρο που βρίσκεται και όχι γιατί εργάζεται σε κάποιο κλαμπ.

Στην αρχή οι άντρες του χώρου την αντιμετωπίσανε ως το «κοριτσάκι» που θα τρέξει και θα κάνει κάποια πράγματα βοηθητικά. Με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, συνειδητοποίησαν πόσο επικοινωνιακή και αποτελεσματική είναι και πόσο εύκολα βγαίνει η δουλειά της και της αναγνώρισαν πολλά στοιχεία.

Από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια γυναίκα του χώρου –εκτός του ότι χρειάζεται να καταβάλλει πολλή μεγάλη προσπάθεια, μεγαλύτερη απ’ ό,τι σε κάθε άλλο επάγγελμα αλλά και μεγαλύτερη απ’ όση θα έκανε ένας άντρας του χώρου– η σταθερότητα στις απόψεις της, η αυστηρότητα και το να θέτει όρια όπου και όπως πρέπει.

Σύμφωνα με την κυρία Κωστάκη «για να καταφέρει μια γυναίκα να εδραιωθεί στη νύχτα θα πρέπει να σέβεται και να προστατεύει τον εαυτό της όσο το δυνατόν περισσότερο, να δίνει σημασία στους καλεσμένους, να ακούει τα καλά και τα κακά (περισσότερο τα χειρότερα για να μπορεί να διορθώσει κάποια πράγματα). Επίσης, αν θέλει να την πάρουν στα σοβαρά θα πρέπει να είναι πολύ σταθερή στις απόψεις της και λίγο πιο αυστηρή απ’ ό,τι οι άντρες».

Ο δικός της ρόλος, όπως μας εξηγεί, είναι αρκετά πιο πολύπλοκος απ’ ό,τι φανταζόμασταν, καθώς εκτός του ότι πρέπει να εργάζεται νύχτα, έχει να διαχειριστεί και όλο το διαδικαστικό κομμάτι μιας εταιρείας που ξεκινά τις εργασίες της από το πρωί (παραγγελίες, προμήθειες, λογιστικά, προσφορές κλπ.), και ταυτόχρονα ενός bar- restaurant που τελειώνει την λειτουργία του αργά το βράδυ.

Ωστόσο, ποτέ αυτό που κάνει δεν το είδε σαν ρουτίνα. Διαφορετικά δεν θα είχε τα σημερινά, επιτυχημένα αποτελέσματα. Αγαπάει πολύ την δουλειά της, δίνει όλο της το «είναι» σε αυτήν και βλέπει τους πελάτες της επιχείρησης ως φίλους της, που την επισκέπτονται στο σπιτικό της. Προσπαθεί, όσο μπορεί, να χτίζει προσωπικές σχέσεις μαζί τους, και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που το κοινό της είναι επαναλαμβανόμενο.

Όπως παραδέχεται, δεν έχει μετανιώσει ούτε λεπτό για την απόφασή της να δραστηριοποιηθεί στη νύχτα, παρ’ όλες τις υποχωρήσεις που έχει κάνει στην προσωπική της ζωή, αφήνοντας πίσω τον χρόνο για τον εαυτό της και το παιδί της.

Από τις μεγαλύτερες θυσίες που κάνει μια γυναίκα ασχολούμενη με το χώρο, είναι (όταν υπάρχει) «να αφήνεις το παιδί σου σε μια ηλικία που σε χρειάζεται, που θέλει να ασχοληθείς μαζί του, να το βοηθήσεις στο διάβασμα, να το πας στις δραστηριότητές του. Και φυσικά ο χρόνος που αφιερώνεις στον εαυτό σου, ο οποίος πια δεν υπάρχει, αν θέλεις να είσαι σωστή επαγγελματίας και μητέρα».

Το 24ωρό της είναι αρκετά απαιτητικό καθώς σε καθημερινή βάση ξυπνάει στις 06.15 για να πάρει το πρωινό της με τον γιο της και να τον ετοιμάσει για το σχολείο και συνεχίζει με τις «γραφειοκρατικές» υποχρεώσεις του Hide & Seek.

Επιστρέφει το μεσημέρι για να υποδεχθεί το παιδί της από το σχολείο (σ.σ. όση ώρα βρίσκεται στο σπίτι φέρνει παράλληλα εκκρεμότητες και δουλειές που μπορούν να γίνουν από εδώ) και επανέρχεται στις 19.00 στο μαγαζί όπου θα υποδεχθεί τους πελάτες- φίλους στο ζεστό και φιλόξενο «σπιτικό» της μέχρι ό,τι ώρα φύγει και ο τελευταίος. Κοιμάται καθημερινά 4-4,5 ώρες (το καλοκαίρι είναι πιο δύσκολα καθώς το μαγαζί κλείνει πιο αργά) μέχρι να ξεκινήσει και πάλι η νέα της μέρα.

Διαχωρισμός ανάμεσα σε καθημερινές και σαββατοκύριακα δεν υπάρχει, παρόλο που οι Δευτέρες της παραμένουν ίδιες με του υπόλοιπου κόσμου (χωρίς, ωστόσο, να έχει καταφέρει να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει απολαμβάνοντας το χρόνο που θα ήθελε στο σπίτι της).

Από τις δυσκολίες της δουλειάς είναι όταν έχει να αντιμετωπίσει έναν πελάτη αρκετά πιεσμένο, ο οποίος ζητά πράγματα που δεν υφίστανται και αναγκάζεται κάποιες φορές να πληρώσει, ακόμη και από την τσέπη της, τον λογαριασμό, για να μην δημιουργηθεί θέμα και δυσαρέσκεια.

Αυτό που απολαμβάνει περισσότερο και που της δίνει ώθηση να προσπαθήσει ακόμη περισσότερο και να μην το βάλει κάτω είναι η προσωπική επαφή που αποκτά με τους πελάτες και το γεγονός ότι ο κόσμος την ζητάει με το μικρό της όνομα και την νιώθει δικό του άνθρωπο, στον οποίο μπορεί να αποκαλύψει πολλά από τα προσωπικά του.

Από τα μεγαλύτερα οφέλη που έχει αποκομίσει από την δουλειά της «η υπομονή, η διαχείριση συμπεριφορών και η κατανόηση, καθώς και το γεγονός ότι έμαθα πάρα πολλά πράγματα, αλλά και ωρίμασα πολύ γρηγορότερα».

Η αλλαγή που έχει παρατηρήσει στον εαυτό της από τότε που δραστηριοποιείται στη νύχτα είναι ότι «πριν ήμουνα λίγο πιο χαρούμενη. Τώρα δεν κάνω και πολλά πράγματα για εμένα, δεν ξέρω πώς είναι αυτό, πλέον, οπότε θεωρώ ότι η νύχτα, ναι, με έχει αλλάξει».

Συμβουλεύοντας τις γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν τώρα με την νύχτα θα τις πρότεινε να το ξανασκεφτούνε, γιατί αυτή η δουλειά θέλει πάρα πολύ χρόνο και αφοσίωση, χρειάζεται πολλή υπομονή, δεν υπάρχουν σαββατοκύριακα, το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα όλη την ημέρα, δεν υπάρχει καθόλου προσωπική ζωή. Και αν θα ήθελε κάποια να πετύχει και όχι να το κάνει αποκλειστικά και μόνο για βιοποριστικούς λόγους, θα πρέπει να σκεφτεί πολύ καλά το «κόστος» που θα έχει για την υπόλοιπη ζωή της.

Ευχαρίστηση, κούραση, αναζωογόνηση (η επιτυχία πάντα σε αναζωογονεί όσο κουρασμένη κι αν είσαι), είναι κάποια από τα συναισθήματα που της προκαλεί η ενασχόλησή της με την νύχτα.

Εκτός από τους πελάτες αντιμετωπίζει καθημερινά πολλές προκλήσεις και προβλήματα σε διαφορετικούς τομείς που χρειάζονται λύση όπως «το προσωπικό, οι προμήθειες, το να ψάξεις να βρεις καινούργια πράγματα για να έχεις ευχαριστημένο το κοινό σου».

Το μόνο που της λείπει είναι, έστω και ελάχιστος, χρόνος για τον εαυτό της. «Αυτό που λέω κάθε μέρα, όσο περίεργο κι αν ακουστεί, είναι ότι δεν ξέρω τι κακό έκανα και δεν έχω καθόλου χρόνο για τον εαυτό μου. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην καθημερινότητα και την ζωή μου θα ήταν αυτό. Ο ελάχιστος χρόνος για τον εαυτό μου. Μισή ώρα να κάνω κάτι ήρεμα, χωρίς καμία πίεση και άγχος».

Προτεραιότητά της παραμένει το παιδί της, ωστόσο, όσο σκληρό κι αν ακούγεται πιστεύει ότι «κάθε τομέας έχει την προτεραιότητά του και θέλει την πρέπουσα προσοχή και τον αντίστοιχο χρόνο».